''Απωθημένα ☁️''
Μεγαλώνοντας καταλαβαίνουμε ό,τι για να είσαι αυτός που πραγματικά θέλεις, είναι τρομερά δύσκολο. Οι γενιές περνούν, τα χρόνια αλλάζουν αλλά δυστυχώς σε όλα τα μυαλά υπάρχει μια συγκεκριμένη φράση: '' Τι θα πει ο κόσμος; ''. Σκληρό και άδικο, παρόλο τους πολλούς μορφωμένους ανθρώπους, τα άπειρα βιβλία που μπορεί να διαβάζει κάποιος, οι απόψεις να παραμένουν τόσο κολλημένες. Συχνές υποδείξεις αυτών των ''άρρωστων'' ανθρώπων στους άλλους με το έτσι θέλω είναι το: Μην κάνεις αυτό, μην μιλάς έτσι, μην λες την γνώμη σου, μη μπλέκεις με ιστορίες που δεν σε αφορούν, δεν είναι σωστό να ντύνεσαι έτσι, ε μπουχτίσαμε, μα καλά γιατί άλλοι να ορίζουν τα σωστά και τα πρέπει; Γιατί ο κόσμος να μην σε αφήνει να ζεις ελεύθερα χωρίς ντροπή, μεγαλώνοντας και ζώντας χωρίς απωθημένα; Η κοινωνία μας δυστυχώς δεν είναι έτοιμη να δεχτεί έναν κόσμο ανεξάρτητο, όμορφο και αληθινό, έχει τόσο σκοτάδι μέσα της, τόσο φθόνο που δεν αφήνει τα παιδιά της να ζήσουν. Είμαι σίγουρη πως εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι πίσω από τις κλειστές πόρτες των σπιτιών τους που δεν μπορούν να είναι με τον άνθρωπο που θέλουν γιατί ''δε πρέπει'', άπειρα παιδιά που κάνουν όνειρα για το μέλλον τους και πλάι τους ένας ενήλικας να τους κόβει τα φτερά γιατί ''δεν είναι άξια'', μια γυναίκα που κακοποιείται σωματικά και λεκτικά μα δε χωρίζει γιατί ''δεν είναι σωστό για τον κόσμο''. Μια σάπια κοινωνία βασισμένη στην εκμετάλλευση συναισθημάτων, μια γεμάτη κοινωνία με γνώμονα πάντα την άποψη του άλλου. Ψυχές που κλείδωσαν τα όνειρα τους από φόβο και άφησαν την λύπη να κυκλοφορεί ελεύθερα έξω, χωρίς ντροπή. Γιατί; Εννοώ για πιο λόγο να ενδιαφέρει πιο πολύ τους άλλους, τι κάνεις εσύ στη δική σου ζωή, ποια είναι τα δικά σου όνειρα και γιατί συμπεριφέρεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο; Γιατί να πρέπει να φοβούνται να δείξουν τον χαρακτήρα τους; Kαι δυστυχώς στις μικρές κοινωνίες αυτές οι καταπιέσεις είναι πιο συχνό φαινόμενο, το να θέλουν οι άλλοι τη ζωή κάποιων κάτω από ένα συγκεκριμένο ρυθμό και σύμφωνα με τα δικά τους θέλω. Αναίσθητοι άνθρωποι γεμάτοι κατάθλιψη μόνο και μόνο γιατί δεν μπορούν να εκφραστούν όπως πραγματικά εκείνοι επιθυμούν. Άραγε θα φτιάξει αυτός ο κόσμος; Θα είναι οι άνθρωποι ποτέ ευτυχισμένοι πραγματικά; Ή θα υποκρίνονται μια ζωή κινούμενοι από τις απόψεις των άλλων;
Τέλος, μέσα από αυτή τη σάπια πραγματικότητα εύχομαι μια μέρα όλοι να είναι στη ζωή τους όπως εκείνοι ονειρεύονται, χωρίς δεύτερες σκέψεις, χωρίς τρόμο. Εύχομαι μια μέρα η λέξη '' απωθημένο '' να μην υπάρχει στο λεξικό ούτε καν στο μυαλό μας.
Πολεμήστε για αυτά που αγαπάτε, ζήστε τη ζωή σας όπως εσείς θέλετε γιατί είναι πολύ μικρή, ονειρευτείτε ελεύθερα χωρίς περιορισμούς. Να είστε ο εαυτός σας, αξίζει πιο πολλά από μια ψεύτικη βιτρίνα που θέλει να σας χρεώσει αυτή η κοινωνία.